"Oostende inspireert" is een wandeltocht door Oostende, waarbij je een mp4-speler krijgt, waarop je filmpjes, foto's en muziekfragmenten kan bekijken. Deze helpen je om op een muzische manier Oostende te verkennen.
Om onze tocht te starten, moesten we eigenlijk terug naar het station (maar deze opdracht voerden we achteraf uit, op weg naar huis, omdat we hier de MP4-speler niet echt bij nodig hadden). Voor het station zitten 5 bronzen vissersvrouwen: 3 kijken in de richting van de stad, 1 kijkt in de richting van de treinen die aankomen en vertrekken en de laatste kijkt in de richting van de zee.
Onze opdracht hier was om letters te herkennen in het stationsgebouw (de letter A) en de vormen waaruit de lichamen en de gezichten van de vrouwen opgebouwd waren.
Onze tweede locatie was in de Vlaanderenstraat, waar het smalste huisje van Oostende stond. We zochten de details van de foto's terug op het huis en wisten daardoor dat de stijl waarin het huis gebouwd werd, Art Nouveau was. Het huisje was ontworpen door Theobald Vanhille en kreeg de naam het Boothuisje omdat de gevel lijkt op de boeg van een schip (iets wat je op de foto niet zo goed kan zien.).
Daarna luisterden we naar muziek van Arno en Marvin Gaye en lieten ons inspireren.
Volgens onze opdrachten moesten we dan naar het casino, maar we waren al gewaarschuwd door de mensen van Mu-zee-um dat we daar vandaag niet binnen mochten. Dus moesten we eigenlijk opdracht 4 ( rond de muurschilderingen van Paul Delvaux in het Kursaal) overslaan. Er stond wel een filmpje op de mp4-speler en een aantal foto's in het boekje, en zo konden we toch een beeld krijgen van de muurschilderingen. We moesten verzinnen wat deze vrouwen zouden zeggen en denken. Ook moesten we opnieuw kijken naar welke letters we herkenden in de gezichten
Op de zeedijk keken we naar het strand en de zee. In het opdrachtenboekje stond een tekening van het strand en de zee met enkele mensen erop getekend. Wij moesten de tekening verder aanvullen, alsof het een warme dag was (wat vandaag absoluut niet het geval was.). Op de volgende pagina in ons boekje stond dan het echte schilderij, het bleek te gaan om een schilderij van James Ensor uit 1899.
Het strand vandaag
Het strand in 1899 volgens James Ensor
Dan kregen we op onze mp4 heel wat foto's te zien, die ons de weg wezen naar de volgende locatie.
We keken op de Zeedijk naar Villa Maritza, een beschermd gebouw waar nu een restaurant gevestigd is. We zochten de detailfoto's op onze mp4 op het echte gebouw.
Dan kregen we in onze brochure een een aquarelschilderijtje van strandcabines op het strand. Wij namen een foto op ongeveer dezelfde plaats als waar dit geschilderd was.
Vervolgens werd onze aandacht gevestigd op de Venetiaanse Gaanderijen, en werd er een beetje geschiedenis verteld: hier stond vroeger een houten toren van 40 meter hoog.
Onze laatste opdracht gaat over een kunstwerk dat een schilderij van Léon Spilliaert voorstelt.
Wij bedachten voor het kunstwerk de naam 'Wachten in de wind'
We beluisterden geluiden en beoordeelden of ze bij het kunstwerk pasten of niet (wind wel, spelende kinderen niet, ...)
We stapten terug naar onze startplaats: de Sint-Sebastiaanstraat om onze mp4 terug af te geven en te bedanken voor de interessante en inspirerende wandeling.
Wat ik bedacht om met kinderen in de klas te doen:
Vooral de laatste opdracht bracht me op het idee om het omgekeerde te doen. Elk kind kiest een kunstwerk uit en laat zich inspireren door de vormen die gebruikt worden (bvb: vierkanten, driehoeken, letters, ...). Ze maken zelf een tekening (of schilderij) gebaseerd op hun gekozen kunstwerk. Er wordt wel duidelijk gezegd tegen de kinderen dat het niet de bedoeling is om het kunstwerk gewoon na te schilderen.Als hun tekening of schilderij klaar is, zoeken ze geluiden die erbij passen. Dit kan muziek zijn, maar ze kunnen ook zelf geluiden maken. Daarna stellen de kinderen dit voor aan elkaar en aan de leerkracht (als ze dit willen).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten